Titicacameer, Arequipa en condors on the wing
Door: Waldo en Hannie
25 December 2014 | Peru, Arequipa
In Puno bij het Titicacameer (3.810 m) nemen we onze intrek in het Hostal Virgen de las Nieves. Kan bijna niet fout met zo'n naam en het is er ook prima, ondanks uitzicht op een blinde muur: weer erg aardige mensen en een kleine schone kamer met sanitair voor 14 euro per nacht. In Puno concentreert zich de levendigheid (en dus ook alle toeristen) rond de Plaza de Armas en de aanpalende Calle de Lima. Ook wij laten ons er per tuktuk naar toe brengen voor een pisco sour en een pizza.
Meteen de volgende dag het meer op. Uit allerlei richtingen worden met busjes zo'n dertig personen aangevoerd en in een overdekte boot geladen. Wij zijn de enigen die landurig op het bovendek vertoeven, warm aangekleed, want het is 's ochtends 11 graden... Wat een wijdsheid op dit "highest navigatable lake in the world"! De Uros, drijvende rieteilanden, vormen een toeristisch circus, maar we wilden er toch gewoon naar toe. We doen ook Taquile aan, eiland zonder auto's, honden of vlees. Op de terugweg pakken loodgrijze wolken zich samen boven Puno. Regen en 14 graden op onze kamer. We puzzelen op het vervolg van onze reis. De weersverwachting voor Bolivia (Isla del Sol in het meer en meer naar het zuiden een zoutvlakte) is nog slechter dan die voor Puno. Bovendien is Waldo niet fit (o.a. rugklachten, die echter door zonder recept verkrijgbare diclofenac in 100 mg dosis goed te bestrijden zijn...). We besluiten in Peru te blijven en naar Arequipa te gaan. Tijdens een dagje Puno doen we markten, kopen buskaartjes en bezoeken de Yavari, stoomschip gebouwd op een Engelse werf en in onderdelen per schip, trein resp. muilezel in 6 jaar naar Titicaca vervoerd en in elkaar gezet.
Een directe bus, waarin 2x achter elkaar dezelfde B-film wordt afgedraaid, brengt ons in Arequipa. Tot onze verrassing is dat een stad met een miljoen inwoners en ook weer die buitenwijken waarin niets afgebouwd lijkt. Het centrum rond de kathedraal is wel weer wat wij mooi noemen. Onze backpackers-posada ligt centraal en heeft een dakterras. We boeken een trip naar de Colca Canyon en eten eindelijk eens cuy (cavia)!
Met een minibusje over een pas van 4.910 m naar Chivay. Onderweg een schitterend landschap met alpaca's, vicunas (sierlijke in het wild levende lamasoort die de beste wol ter wereld levert; zet zelf even de tilde op de n) en uitzicht op de actieve vulkanen in de omgeving. Uit de Sabancaya (5.976 m) komt rook. In Chivay heerlijk niksen in een warmwaterbron. De folkloristische avond nemen we op de koop toe. Gelukkig zitten we aan tafel met twee interessante pas afgestudeerde Peruanen.
En dan de Colca Canyon in! Dieper dan de Grand Canyon gemeten van rivier tot bergtop. Allemachtig prachtig! Pre-incaterrassen, diepe kloven. Twee bevolkingsgroepen, die zich vroeger onderscheidden door verschillende deformaties van de schedel (dmv insnoeren der babyhoofdjes) maar tegenwoordig gewoon verschillende hoeden opzetten. Maar dit terzijde, wij komen hier voor de condor. Helaas is het niet 't goede seizoen voor condor watching; waarschijnlijk zullen we ze niet zien. Bij viewpoint Cruz del Condor adembenemende vergezichten, maar geen gieren. Onze gids gaat nog iets verder de kloof in, en daar zijn ze! Vlak boven ons hoofd, later in de verte, in totaal wel een stuk of tien. We zijn blij!
Terug in Arequipa blijken alle bussen richting Lima volgeboekt en op 24 december helemaal niet te rijden. We zitten t/m eerste Kerstdag "vast". Niet erg, verhoogt zelfs het vakantiegevoel. Beroemde bezienswaardigheden: Santa Catalina-klooster en het museum rond 'Juanita', het door de Inca's boven op een vulkaan geofferde meisje, dat in 1995 goed geconserveerd uit het ijs tevoorschijn is gekomen.
Op Kerstavond bezoeken we de mis in de kathedraal (jaja, RK vrinden, waar waren jullie??). De aartsbisschop van Arequipa blijkt geen John Cleese, maar het is leuk om mee te maken. Vooral het elkaar 'paz' wensen spreekt ons aan. Om middernacht barst er door de hele stad een gigantisch vuurwerk los. Overtreft ons Oud en Nieuw! Al dagen was er overal open en bloot op straat en in onbeschermde stalletjes vuurwerk te koop. Lijkt eng, maar wellicht is het op 1 plaats in Enschede bewaren gevaarlijker...
Een mooi besluit van ons verblijf in de "witte stad" Arequipa. Straks de nachtbus naar Ica, woestijngebied. Feliz Navidad y un Prospero Ano (n weer met tilde denken)!
Meteen de volgende dag het meer op. Uit allerlei richtingen worden met busjes zo'n dertig personen aangevoerd en in een overdekte boot geladen. Wij zijn de enigen die landurig op het bovendek vertoeven, warm aangekleed, want het is 's ochtends 11 graden... Wat een wijdsheid op dit "highest navigatable lake in the world"! De Uros, drijvende rieteilanden, vormen een toeristisch circus, maar we wilden er toch gewoon naar toe. We doen ook Taquile aan, eiland zonder auto's, honden of vlees. Op de terugweg pakken loodgrijze wolken zich samen boven Puno. Regen en 14 graden op onze kamer. We puzzelen op het vervolg van onze reis. De weersverwachting voor Bolivia (Isla del Sol in het meer en meer naar het zuiden een zoutvlakte) is nog slechter dan die voor Puno. Bovendien is Waldo niet fit (o.a. rugklachten, die echter door zonder recept verkrijgbare diclofenac in 100 mg dosis goed te bestrijden zijn...). We besluiten in Peru te blijven en naar Arequipa te gaan. Tijdens een dagje Puno doen we markten, kopen buskaartjes en bezoeken de Yavari, stoomschip gebouwd op een Engelse werf en in onderdelen per schip, trein resp. muilezel in 6 jaar naar Titicaca vervoerd en in elkaar gezet.
Een directe bus, waarin 2x achter elkaar dezelfde B-film wordt afgedraaid, brengt ons in Arequipa. Tot onze verrassing is dat een stad met een miljoen inwoners en ook weer die buitenwijken waarin niets afgebouwd lijkt. Het centrum rond de kathedraal is wel weer wat wij mooi noemen. Onze backpackers-posada ligt centraal en heeft een dakterras. We boeken een trip naar de Colca Canyon en eten eindelijk eens cuy (cavia)!
Met een minibusje over een pas van 4.910 m naar Chivay. Onderweg een schitterend landschap met alpaca's, vicunas (sierlijke in het wild levende lamasoort die de beste wol ter wereld levert; zet zelf even de tilde op de n) en uitzicht op de actieve vulkanen in de omgeving. Uit de Sabancaya (5.976 m) komt rook. In Chivay heerlijk niksen in een warmwaterbron. De folkloristische avond nemen we op de koop toe. Gelukkig zitten we aan tafel met twee interessante pas afgestudeerde Peruanen.
En dan de Colca Canyon in! Dieper dan de Grand Canyon gemeten van rivier tot bergtop. Allemachtig prachtig! Pre-incaterrassen, diepe kloven. Twee bevolkingsgroepen, die zich vroeger onderscheidden door verschillende deformaties van de schedel (dmv insnoeren der babyhoofdjes) maar tegenwoordig gewoon verschillende hoeden opzetten. Maar dit terzijde, wij komen hier voor de condor. Helaas is het niet 't goede seizoen voor condor watching; waarschijnlijk zullen we ze niet zien. Bij viewpoint Cruz del Condor adembenemende vergezichten, maar geen gieren. Onze gids gaat nog iets verder de kloof in, en daar zijn ze! Vlak boven ons hoofd, later in de verte, in totaal wel een stuk of tien. We zijn blij!
Terug in Arequipa blijken alle bussen richting Lima volgeboekt en op 24 december helemaal niet te rijden. We zitten t/m eerste Kerstdag "vast". Niet erg, verhoogt zelfs het vakantiegevoel. Beroemde bezienswaardigheden: Santa Catalina-klooster en het museum rond 'Juanita', het door de Inca's boven op een vulkaan geofferde meisje, dat in 1995 goed geconserveerd uit het ijs tevoorschijn is gekomen.
Op Kerstavond bezoeken we de mis in de kathedraal (jaja, RK vrinden, waar waren jullie??). De aartsbisschop van Arequipa blijkt geen John Cleese, maar het is leuk om mee te maken. Vooral het elkaar 'paz' wensen spreekt ons aan. Om middernacht barst er door de hele stad een gigantisch vuurwerk los. Overtreft ons Oud en Nieuw! Al dagen was er overal open en bloot op straat en in onbeschermde stalletjes vuurwerk te koop. Lijkt eng, maar wellicht is het op 1 plaats in Enschede bewaren gevaarlijker...
Een mooi besluit van ons verblijf in de "witte stad" Arequipa. Straks de nachtbus naar Ica, woestijngebied. Feliz Navidad y un Prospero Ano (n weer met tilde denken)!
-
26 December 2014 - 13:25
Harold Tieman:
Ha Hannie en Waldo,
Leuk die reisverslagen! Heel herkenbaar voor mij de beschrijvingen en backpackersavonturem in Cusco en Puno.De lawaaiige hostals, film in de bus, boot in Puno, etc. Maar hoe smaakte die cavia?
Jammer van het weer (toch minder dan in de Peruaanse 'winter'?) en de benodigde pillen.
Kerst in een zuid amerikaanse kathedraal voelt ongetwijfeld heel anders dan een hollands familiediner.
Goede reis verder en geniet er van!
Harold (tussen 2 familie kerstdagen)
-
28 December 2014 - 12:49
Trees:
Lieve vrienden,
Jullie verhalen zijn heerljk om te lezen, terwijl ik uit mijn raam kijk en het sneeuw op de tuintafel zie liggen. In mijn fantasie is de bonte specht de condor die jullie hebben gezien. Totdat ik de prachige foto zie van de vogel en realiseer dat er toch verschillen zitten tussen de twee vogels. Ik weet Hannie dat het jouw grote wens was om de condor te zien en het is daarom zo gegund dat het gelukt is. Wat heerlijk voorj ullie om geen werkagenda e hebben, te leven van dag tot dag en je vol te zuigen met de meest waanzinge indrukken. Na turbulente jaren lijkt mij dit meer dan verdient. Via Hans volg ik julie reis en geniet stiekum een beetje mee in mijn fantasiewereld.
Alvast de beste wensen voor 2015 en geniet maar lekker door op Paaseiland!
Ciao, Trees (en uieraard ook van Hans). -
04 Januari 2015 - 17:28
Bodes:
Hallo Hannie en Waldo,
Veel plezier op jullie ontdekkingsreis en de beste wensen voor 2015!
Groet,
Bodes -
07 Januari 2015 - 08:24
Alice:
Gieren!! Maar waren ze vaal genoeg?
Heel erg blij voor jullie.
XX vanuit het bos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
